ناهنجاری های اکلوزالی و تغییرات چهره در بیماران مبتلا به بتاتالاسمی ماژور

زمینه: بتا تالاسمی ماژور شایع ترین اختلال تک ژنی شناخته شده در ایران است و 25000 نفر به این بیماری مبتلا هستند. هدف: مطالعه به منظور تعیین ناهنجاری های اکلوزالی و تغییرات چهره در بیماران مبتلا به بتا تالاسمی ماژور انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی در سال 1385در زاهدان انجام شد. 281 بیمار مبتلا به بتا تالاسمی ماژور (162مرد و 119 زن) در محدوده سنی 2 تا 24 سال طی سه ماه (خرداد تا شهریور) جهت تعیین ناهنجاری های اکلوزالی و تغییرات چهره بررسی شدند. اطلاعات از طریق پرسش نامه و معاینه بالینی به دست آمدند. داده ها با آزمون آماری مجذورکای تحلیل شدند. یافته ها: شیوع ناهنجاری های اکلوزالی شامل دیپ بایت %4/22، فاصله بین دندانی %7/15، اپن بایت %6/3، کراس بایت %7/5 وکرودینگ %5/29 بود. تغییرات چهره ناشی از بتا تالاسمی ماژور شامل بینی زینی شکل (%1/60)، پروتروژن فک بالا (%6/25) و صورت جوندگان (% 8/34) بود. ناهنجاری های اکلوزالی و تغییرات چهره در مردان و زنان تفاوت چندانی با یکدیگر نداشت. اکثر بیماران(%85) در دهه اول و دوم زندگی بودند. تغییرات چهره و ناهنجاری های اکلوزالی با افزایش سن بیش تر شده بود. اکلوژن غالب به ترتیب نوع یک، دو و سه بود. تشخیص سریع و تزریق خون باعث شیوع کم تر عوارض شده بود. نتیجه گیری: با توجه به یافته ها، تشخیص سریع و درمان زودهنگام بیماری بتاتالاسمی باعث کاهش عوارض، ناهنجاری های اکلوزالی و تغییرات چهره می شود. آگاهی والدین باید در زمینه وضعیت دندانی فرزندشان افزایش یابد.